Zemun je u 18. veku bio oslobođen turske vlasti, ali susedni Beograd ponovo je pao pod Osmansko carstvo 1739. godine. Tako, važna varoš na Dunavu s pogledom na veličanstveni Beograd postaje pogranična tačka kojom vlada Austrijsko carstvo, ali utočište u njoj pronalaze i Srbi čekajući konačno oslobođenje zemlje.
Zemun postaje multikulturno mesto u kome se prožimaju srpski, nemački, grčki jezik, kao i pravoslavna, katolička, ali i protestantska religija, pa i judaizam.
Danas je iz tog perioda u užem jezgru Zemuna ostalo deset crkava. Rimokatolici su bez ikakvih prepreka gradili svoje bogomolje, dok su pravoslavci nailazili na određene birokratske poteškoće ali su, uprkos svemu, zauzeli važno mesto zajedno s rimokatolicima, sagradivši crkve na najlepšim mestima u gradu.
Crkve su građene kao značajni verski, kulturni i obrazovni centri, kao grobljanske kapele ili samostani, kao delovi predgrađa i, ono što je jedinstveno, kao objekti u kontumcu, mestu za izolaciju putnika kako bi se sprečio prodor bolesti sa istoka.
Crkve su, po prirodi, strogo podeljene po tome kojoj konfesiji pripadaju, ali kada je u pitanju arhitektonski značaj verskih objekata, one su blago svih Zemunaca. Upravo zbog toga istakli bismo jednog arhitektu, koji se u istoriju Zemuna upisao izgradnjom zgrade Magistrata, ali i dve crkve – jedne pravoslavne, druge katoličke!
To je Jozef Felber, neimar crkvi Svete Trojice i Svetog Roka.
Svetotrojičina crkva je veoma važna za Zemunce zato što se nalazi u Gornjem gradu, nekadašnjem srpskom predgrađu Zemuna, podignuta je na mestu stare srpske crkve i na njenu gradnju stanovnici su dugo čekali. Trebalo je prikupiti mnogo novca, ali i odobrovoljiti vlasti da dozvole podizanje hrama.
Ova crkva sagrađena je 1842. godine, gotovo vek posle izgradnje najstarije zemunske i beogradske crkve pod Gardošom – Nikolajevske.
Skromnija je od ostalih važnih zemunskih bogomolja, ali ima izuzetno lepo uređenu portu.
Felber je prethodno izgradio i jednu važnu katoličku crkvu, Svetog Roka. Ne govorimo o važnosti po lepoti i raskoši, već o specifičnom kontekstu izgradnje, kao deo kontumca (karantina) na kome su svi putnici sa turske teritorije morali da provodu određeno vreme, čekajući da li će im se pojaviti simptomi neke od jezivih bolesti od kojih je Austrijsko carstvo strepelo.
Ova crkva podignuta je 1863. godine u današnjem zemunskom parku i nalazi se odmah pored pravoslavne, takođe kontumačke crkve, koja je danas deo manastira Svetog Arhangela Gavrila.
Spomenuli smo da je arhitekta Jozef Felber projektovao i zemunski Magistrat. Ovo je jedna od najstarijih ustanova u Zemunu, čija je prvobitna prizemna zgrada bila izgrađena još 1751. godine.
To zdanje je zatim izgorelo u velikom požaru 1867. godine ali tada već nije imalo funkciju Magistrata već su tu živeli činovnici. Međutim, još ranije (1832) pored te stare podignuta je nova zgrada, po Felberovom projektu, koja je danas prepoznatljivi simbol Zemuna i najčistiji primerak arhitektonskog stila klasicizma u ovoj opštini.
