Mesto gde je danas Tošin bunar nekada je bilo je močvarni teren na periferiji Zemuna na kome je postojalo neugledno divlje naselje, nalik beogradskoj Jatagan mali
Verujemo da ne postoji osoba koja nije prošla ili barem nije čula za Tošin bunar. Taj naziv je toliko postao ustaljen, da se više niko i ne pita: Ko je bio taj Toša?
Na samim obroncima Bežanijske kose stoji ulica koja graniči Paviljone i novobeogradske blokove. Ona nosi ime Tošin bunar.
Teodor Toša Apostolović, po kojem je ova ulica i dobila ie ime, bio je, smatra se, Grk/Cincar iz okoline Soluna. Rođen kao Teodoros Apostolos, ne želeći da trpi turski zulum, kao i mnogi njegovi sunarodnici dospeva u Srbiju, da bi se sa povlačenjem Austrijanaca iz Beograda konačno doselio u Zemun.
Sposobni zanatlija (sapundžija), postao je ugledni i bogati trgovac, a vremenom i veoma uticajan građanin i dobrotvor, predsednik zemunske crkvene opštine.
U to vreme, mesto gde je danas Tošin bunar, predstavljalo je močvarni teren na periferiji Zemuna na kome je postojalo neugledno divlje naselje, nalik beogradskoj Jatagan mali. Bežanijska kosa predstavljala je lesno uzvišenje, kao i danas, zasađeno vinogradima i baštama.
Prema legendi, Toši je pred smrt oslabio vid. Jedne noći usnio je Svetog Nikolu koji mu je poručio da sa vrha Bežanijske kose skotrlja prazno bure, a na mestu na kome se ono zaustavi – iskopa bunar, čija će ga voda umivanjem izlečiti. Toša je to i učinio, na mestu današnjeg Studentskog grada sagrađen je bunar, a Toša je, prema legendi, zaista progledao.
U neposrednoj blizini bunara izgrađena je i kafana ,,Tošin bunar’’, popularna ,,Džakarta’’, danas jedna od retkih kafana u Beogradu koja još uvek neguje stari kafanski duh, a put koji se do tada zvao Bežanijski put, dobio je istoimeni naziv.
U vreme izgradnje Studentskog grada i Novog Beograda, Tošin bunar je srušen i zatrpan, ali istoimena kafana i ulica nastavljaju svoj vek, a i danas predstavljaju simbol ovog dela grada.
Srbija danas
