Retko koji grad može da se pohvali da na tako skučenom prostoru ima toliko bogomolja i to različitih religija, čiji vernici vekovima žive međusobno povezani prijateljskim i poslovnim vezama, pa čak i kumskim, rodbinskim… Ako ništa drugo, onda komšijskim, jer svi se kad-tad srednu na jednoj velikoj pijaci. Dobrodošli u Zemun!
Kao i Beograd, Zemun je u 16. veku potpao pod tursku vlast, što je bio katastrofalni događaj za hrišćansko življe u njemu, a obnova crkava počinje tek pošto je uspostavljena austrijska kontrola. Ono što Zemun izdvaja u odnosu na stari deo grada jeste činjenica da je Beograd ponovo pao pod tursku vlast 1739. godine, ali su Austrijanci ostali u Zemunu koji od tada predstavlja važan hrišćanski centar, kako za pravoslavce, tako i za rimokatolike.
Danas je Zemun jedan od najlepših primera multikulturnog Beograda.
Prva crkva koja je nastala po odlasku Turaka bila je preuređena džamija. To je današnja rimokatolička crkva Uznesenja blažene djevice Marije – župna crkva na Velikom trgu u Zemunu
Nažalost, ostaci stare građevine koju su koristili muslimani nisu sačuvani, iako je bilo zamišljeno da ostanu kao uspomena na prvu bogomolju, već je crkva iz temelja izgrađena 1795. godine. Ipak, kao i mnoge druge crkve ona je najpre podignuta bez zvonika, a svi radovi su potpuno završeni tek 1924. godine svečanim podizanjem zvona na toranj.
Crkva je 98 godina kasnije proglašena spomenikom kulture i jedna je od najvećih simbola Zemuna.
U dvorištu ove crkve nalazi se i kapitel crkve iz Novog grada, nekadašnjeg nemačkog naselja Francstal, koja je srušena nakon Drugog svetskog rata.
Najstarija sačuvana pravoslavna crkva ne samo u Zemunu, već i u celom Beogradu, simbol srpskog zemuna i biser pod Gardošen jeste Nikolajevska crkva. I ova crkva podignuta je u 18. veku, a na njenom mestu postojala je pravoslavna bogomolja sazdana od drveta i prekrivena slamom.
Od 1948. godine ova crkva je spomenik kulture.
