Znamo gde je Tošin bunar, ali znate li ko je bio Toša po kome je taj deo Novog Beograda dobio ime? Kako je jedan bunar postao poznatiji od svoga vlasnika, pa je čak i svoju ulicu dobio? Čovek čije ime nosi ostao je zaboravljen, iako je bio veliki zemunski ktitor i dobrotvor.
Punih sto godina od smrti Toše Apostolovića njegovo ime živi i danas među zemunskim Srbima. Svi znamo za Tošin bunar, ali znate i ko je bio Toša? Trebalo bi, jer ovaj čovek je u svoje vreme bio veliki narodni dobrotvor. Toša Apostolović rođen je negde u Staroj Srbiji ili Makedoniji. Biće da je rođen oko 1745. godine, navodi se u Fejsbuk grupi Stari Zemunac. U Zemunu je bio trgovac i tu je sa svojim bratom vodio marvenu trgovinu u kojoj je lep imetak i ugled stekao. Bio je i crkveni odbornik i rukovodio poslove crkvene opštine.
Sačuvan je zapisnik sednice crkvene uprave od 15. maja 1784. godine koji je Toša potpisao. Uz ime udarao je, po ondašnjem običaju, svoj pečat. Na čelu ondašnje uprave crkvene stojali su: Toma Georgijević, Mata Galetić, Ignjat Jevtić, Stefan Stojić, paroh je bio Simeon Maričević a prota David Georgijević koji je pre Vasilija Ostojića takođe bio zemunski paroh.
Ima jedna beleška da je Zemun u to doba imao oko 6.000 stanovnika.
Toša Apostolović imao je jednog sina i dve kćeri. Jedna od njih bila je udata za trgovca Dragaševića u Beogradu, a kasnije srpski general i pesnik Jovan Dragašević, Tošin je unuk po kćeri.
Druga je bila udata za zemunskog činovnika Rukavinu, a od ove ćerke je rođen i J. Rukavina koji je pre 2-3 godine u Zemunu umro u velikoj bedi. S ovim koji je bio katolik, izumrla je porodica Apostolovića i po ženskoj liniji u Zemunu.
Toša Apostolović ostavio je zemunskoj crkvenoj opštini zemljište poznato danas pod nazivom „Tošin bunar“. Ovo zemljište leži između Zemuna i Bežanije, nedaleko od visova na kojima su danas i od vajkada zemunski vinogradi.
Pripoveda se da je Toša Apostolović „patio od očiju“ i da mu se snilo da se popne na svoj vinograd i da sa visa pusti prazno bure u dolinu. Onde gde se bure zaustavi tu da iskopa bunar i s njegovom vodom da pere oči pa će se izlečiti. To je bunar koji smo gore spomenuli.
Iz zahvalnosti je poklonio i posed „Tošin Bunar“, koji je i danas u posedu zemunske srpske crkvene opštine. Tako je postao dobrotvor svoje opštine i tako mu se ime sačuvalo do današnjih dana. On je, kako bi rekli, jedan od prvih ktitora i priložnika zemunske srpske crkvene opštine.
O Toši Apostoloviću više se ne zna kao što se ne zna ni o tome koliki mu je imetak bio i gde je nestao posle njegove smrti.
Umro je u Zemunu 1810. godine i tu je sahranjen, navodi „Znameniti Zemunski Srbi XIX veka – Nikolić Vladimir 1913. godine, Zemun“, a prenosi Fejsbuk stranica Stari Zemunac.
